در هفته‌ی حفاظت از محیط زیست برای حفاظت از کوهستان کاری بکنیم!
با این جمله این مقاله کوتاه را شروع میکنم.
همانطور اکثرا میدانیم پنجم ماه جون (شانزدهم خرداد) روز جهانی محیط زیست نام گزاری شده، و بهانه و فرصتی دیگر برای بیشتر اندیشیدن به وظیفه‌ای است که در برابر زمین داریم. در ایران نیز هر ساله از شانزدهم خرداد ماه، به این عنوان نام گزاری و شناخته میشود و همایشهای مختلفی نیز اجرا میشود.
کوهنوردان، در مقام طبیعت‌دوستانی که پیوسته با طبیعت کوهستان در تماس هستند، در خط مقدم مدافعان حفاظت زمین قرار دارند.
چکیده‌ای از کارهای که به عنوان نه فقط کوهرو بلکه به عنوان یک موجود که در این سیاره زندگی میکند، میشود انجام داد:
- پاک‌سازی کوه‌ها
- ترویج فرهنگ حفاظت از محیط زیست
- گفتگو درباره‌ی چالش‌های سرزمین‌مان (مساله‌ی آب، فرسایش خاک، آلودگی هوا،…)
- کار رسانه‌ای
- رویارویی با طرح‌های مخرب و آلوده‌کننده‌ی آن
- و هر اقدام دیگری که در توان‌مان است…
آنچه در این مقاله خواهیم خواند:
به حفظ این سیاره‌ی کوچک و زیبا کمک کنیم.
حفاظت از کوهستان، به خاطر تضمین برقراری آبخیزها و بقای حیات وحش و حفظ زیبایی باشکوه این تفرجگاه های بی مانند، وظیفۀ سازمان های دولتی و تک تک استفاده کنندگان از کوه، به ویژه کوهنوردان است.
ارزش کوه ها
سرچشمۀ همۀ رودهای بزرگ، و منشا نیمی از آب های شیرین جهان، کوهستان است. کوه ها، زیستگاه گونه های بی شمار گیاهی .و جانوری، خاستگاه بخش مهمی از تنوع زیستی و پناهگاه بسیاری از گونه هایی هستند که در دشت ها نابود شده اند
کوه ها، بزرگترین گردشگاه ها و ورزشگاه ها هستند و با داشتن چشم اندازی باشکوه و هوای پاک، امکان پیاده روی و ورزش در .یک محیط دل انگیز را فراهم کرده اند
چند عامل اصلی تخریب در کوهستان
چرای دام، ساخت و ساز، معدن کاوی، جاده سازی، گردشگری ناسالم، چیدن گل ها و گیاهان، نوشتن یادگاری، انباشت زباله .
حفاظت کوهستان ، مسئله کوهنوردان
اگر چه ممکن است یک کوهنورد طبیعت دوست، نقشی در ایجاد و تشدید بسیاری از عوامل تخریب کوهستان نداشته باشد، اما چون انگیزۀ اصلی کوهنورد برای رفتن به کوه، بهره مندی از محیط طبیعی است، خود را برای حفظ محیط کوهستان و کاهش عوامل مخرب مسئول می داند. طبیعت را باید پاکیزه، آرام و با عظمت نگه داریم. فقط کوه های وحشی چیزی برای گفتن دارند، اگر جاده و خط های بالابر در همه جا وجود داشته باشد، طبیعت و زیبایی از دست رفته است. (راینهولد مسنر، نخستین صعود کنندۀ ۱۴ قلۀ بالای ۸۰۰۰ متر)
وظیفۀکوهنوردان در حفظ محیط زیست
- احساس مسئولیت در قبال فرزندانمان تا در آینده بتوانند همچون ما از طبیعت بهره ببرند.
- برنامه های کوهنوردی پر جمعیت که فشار ناگهانی زیادی را بر طبیعت وارد می کند، اجرا نکنیم.
- در هنگام کوهنوردی، چون یک محیط بان مسئول، مراقب تخلف ها و آسیب رسانی های دیگران باشیم. بیشتر کسانی که اشتباه کوچکی مرتکب می شوند، با یک تذکر محترمانه قانع می شوند.
- از فعالیت های مخرب محیط های کوهستانی گزارش تهیه کرده و برای انعکاس آن ها در رسانه ها و اطلاع رسانی به سازمان های مسئول اقدام کنیم.
- به جای درخواست از مسئولان برای ایجاد تسهیلات کوه نوردی در دل طبیعت (مانند پناهگاه)، خواستار ساخت خانۀ کوهنورد در شهر یا روستا، برای برگزاری نشست ها و تاسیس کتابخانه و مرکز اطلاعات کوهنوردی شویم، یا به جای حمایت از پناهگاه سازی، خواستار ایجاد مجتمع های کوهستانی در مبادی مسیرها و دامنۀ کوهستان شویم.
- در سازمان های غیر دولتی طرفدار محیط زیست عضو شویم و در برنامه هایی مانند روز پاک سازی کوهستان، روز جهانی کوهستان، روز جهانی زمین پاک، روز ملی دماوند و … مشارکت کنیم. – کنترل رشد جمعیت، به عنوان عامل اساسی در حفظ محیط زیست و ارتقای کیفیت زندگی است.
- مشارکت در ادارۀ امور مربوط به محیط زیست و رعایت اصول طبیعت گردی پاک را ترویج کنیم.
گردآوری: امیر سعید احمدی
این مقاله را نیز پیشنهاد میکنم: بررسی بیانیه تیرول
