سه شنبه , ۱۲ تیر ۱۴۰۳

گفتگو با عظیم قیچی‌ساز

گفتگو با عظیم قیچی‌ساز لذت بخش ساده، خودمونی٫محترمانه و دوستانه است اما امان از وقتی که بخواهی از عظیم فیلم یا عکس بگیری! مثل یک کوه فنی اقدامی است پیچیده و پر چالش.

عظیم قیچی ساز در بهار ۹۵ صعود به قله  اورست و لوتسه به باشگاه هشت هزار تایی ها پیوست. عظیم قیچی ساز بدون زیاده گویی یکی از پر افتخار ترین کوهنورد ایران بشمار میرود. افتخارات مثال زدنی او با صعود به قله های مرتفع دنیا یکی پس از دیگری باعث شد که  او  به جمع باشگاه هشت هزارتایی ها  بپیوندد که در دنیا افراد کمی در آن عضو هستند.

او به واقع قهرمانی است که تمام وجود و جانش برای کسب افتخار ملی گذاشته است! پر افتخارترین کوهنورد ایران که تا به حال توانسته قله های خطرناکی را فتح کند. بسیار از این قلل مرتفع را نیز وی بدون کمک از کپسول اکسیژن کمکی صعود کرده است.

در دیداری کوتاه با وی که در شهر و منزلش مهمانش بودم با وی گپ و گفتگوی کوتاهی داشتم که خلاصه آن را در زیر میخوانید.
در کل برداشتم این بود که عظیم خیلی مایل به مصاحبه و عکس و تعریف و تمجید نیست.

سوال: میدونم این سوال را صدها بار ازت پرسیدن٬ اما خودت را معرفی میکنی؟

عظیم قیچی ساز متولد ۱۳۶۰ در تبریز هستم.

از کی به کوهنوردی علاقمند شدی؟

تقریبا از زمان کودکی با ورزش آشنا شده و با دوچرخه سواری شروع کردم و رفته رفته با کوهپیمایی آشنا شدم و در محیط کوهستان با دوستان و همنوردانم که گرانبها ترین و ارزشمندترین داشته هایم هستند آشنا شده ام که مرا بیش تر به ورزش کوهنوردی آشنا کرده اند و همواره مشوقم بوده اند.

چه قلل هایی را فتح کرده ای و افتخارات شما در رشته کوهنوردی چیبست؟

۱۳۸۱- ماربل وال (۶۴۰۰ متر) – تیان شان قزاقستان
۱۳۸۲- گاشربروم ۱ (صعود تا ۷۸۰۰ متر) – کاراکروم پاکستان
۱۳۸۳- دیران پیک (۷۲۶۶ متر) – صعود تا ۵۵۰۰ متر – کاراکروم پاکستان
۱۳۸۳- اسپانتیک (۷۰۲۷ متر) – کاراکروم پاکستان
۱۳۸۴- اورست (۸۸۴۸ متر) – هیمالیا نپال
۱۳۸۴- آرارات (۵۱۳۷ متر) – ترکیه، صعود زمستانی
۱۳۸۵- نوشاخ (۷۴۹۲ متر) – هندوکش افغانستان
۱۳۸۷- برودپیک (۸۰۵۱ متر) – کاراکروم پاکستان
۱۳۸۸- پوبدا (جنگیش چوکوسو) (۷۴۳۹ متر) – تیان شان قزاقستان، سرپرست تیم آذربایجان شرقی
۱۳۸۹- دائولاگیری (۸۱۶۷ متر) – هیمالیا نپال – اولین ایرانیان صعود کننده
۱۳۸۹- نانگاپاربات (۸۱۲۶ متر) – کاراکروم پاکستان
۱۳۹۰- کانچن جونگا (۸۵۸۶ متر) – هیمالیا نپال – اولین ایرانی صعود کننده
۱۳۹۰- گاشربروم ۲ (۸۰۳۴ متر) – کاراکروم پاکستان
۱۳۹۰- گاشربروم ۱ (۸۰۸۰ متر) – کاراکروم پاکستان
۱۳۹۱- آناپورنا ۱ (۸۰۹۱ متر) – هیمالیا نپال – اولین ایرانی صعود کننده
۱۳۹۱- کی ۲ (۸۶۱۱ متر) – کاراکروم پاکستان
۱۳۹۱- ماناسلو (۸۱۶۳ متر)- هیمالیا نپال
۱۳۹۲- ماکالو (۸۴۶۳ متر) – هیمالیا نپال
۱۳۹۲- چوایو (۸۲۰۱ متر) – تبت چین
۱۳۹۳- شیشاپانگما (۸۰۲۷ متر) – تبت چین
۱۳۹۵ – اورست (۸۸۴۸ متر) – نپال

کوهنوردی واقعا چه لذتی دارد؟

لذت کوهنوردی قابل وصف نیست و در افراد می تواند متفاوت می باشد. در زمان کوهنوردی و فعالیت، جسم در زحمت و مشقت است ولی روحا لذت خواهی برد و هر چقدر سنگینی و دشواری کار بیش تر باشد لذت کوهنوردی نیز بیش تر است. چنانچه معمولا سال های سال از آن به عنوان خاطره خوش برای دوستان و خانواده تعریف خواهی کرد و به خود افتخار خواهی کرد که من از عهده این کار دشوار بر آمده ام. خلاصه تر می توان گفت شناخت خود و رسیدن به حد توانایی ها و تقویت آن کاریست بس لذت بخش.

 کدام یک از قله هایی را که فتح کرده ای برایت جذاب تر بوده است و کدام یک را دوست داری دوباره صعود کنی؟

تمامی قللی که صعود کرده ام برایم جذاب و لذت بخش بوده اند و چنانچه گفتم هر چقدر دشواری صعود به قله بیش تر باشد لذت آن نیز بیشتر خواهد بود. صعود به قله آنا پورنا و ماکالو صعودهای پر افتخار ملی و به یاد ماندنی هستند و فکر نمی کنم دوباره بتوانم به آن ها صعود کنم چون واقعا خیلی خطرناک هستند!

در مورد خطراتی که در کوهنوردی وجود دارد و تو آن ها را لمس کرده ای بیش تر بگو؟ چه خواسته ای از کوهنوردان ایران داری؟

بیش ترین خطرات قلل هیمالیا و کوه های بلند، خطر ریزش بهمن، ارتفاع زیاد و عدم تجربه کافی است که کوهنوردان را تهدید می کند و این که کوهنوردان با علم و تجربه کافی اقدام به این کار کنند و احساس مسئولیت در مورد خود و خانواده و همراهان داشته باشند و از اعتماد به نفس کاذب خودداری کنند تا بتوانند سال های متمادی با جسمی سالم از کوهنودی لذت ببرند.

مدت حضور طولانی مدت در ارتفاع چه تأثیراتی روی بدن شما می گذارد؟

بودن در ارتفاعات بالا و رقیق بودن اکسیژن در آن جا از لحاظ فیزیولوژی چندان مناسب نیست و به بافت های بدن آسیب می رساند. تغذیه نامناسب، سرمای شدید و دیگر مسائل همواره هستند ولی با این وجود صعود به قله ها همیشه لذت بخش است.

در صعود‌هایت تنها بوده ای؟ آیا تا به حال شده که از یک کوهنورد ایرانی خواسته‌ باشی کنارت باشد؟

به جز ۳ یا ۴ صعود که در قالب تیم ملی بوده بقیه صعودها را تنها بوده ام ولی در منطقه با کوهنوردان دیگری  که در قالب تیم های بین المللی و یا دوستان ایرانی و یا خارجی همراه بوده ام. در کل مسولیت برنامه ریزی صعود ها بر عهده خودم بوده است.

این مقاله در حال ویرایش است.

امیر سعید احمدی

تقسیم و اشتراک از ویژگیهای ارزشمند کوهنوردان است: