دهانه کارابین رو به بدن یا بیرون؟

سوال اینکه دهانه کارابین باید رو به بدن یا بیرون باشد ؟ بحثی است که از دیرزمان بین سنگنوردان موضوع داغی بوده. به مصداق سوال اینکه اول مرغ بوده یا تخم مرغ؟
مطلب پیش روی (دهانه کارابین رو به بدن یا بیرون؟) ترجمه مقاله ای است با تیتر (INNY OR OUTY – THE LONG DEBATE) . که با کمی تغییر در معنی بعضی از جملات تقدیم حضورتان میشود.

در مورد این سوال نظرات مختلفی وجود دارد. به نظر بنده با قاطعیت تمام نمی‌توان گفت کدام جهت غلط یا درست است. بطور نمونه آلکس هونولد سنگنورد مشهور و توانمند٬ دقیقا بر عکس نکات این مطلب عمل میکند و شرکت بلک دایموند نیز نظر دیگری در این‌مورد دارد. نظرتان را به مطالعه این مطلب جلب میکنم: دهانه کارابین کدام سمت؟ «نظر بلک دایموند»

متن مقاله:

این بحث شاید به اندازه یک قرن قدمت داشته باشد. موضوع هم این است که در زمان سنگنوردی دهانه کارابین یا کوئک دراو متصل به حلقه ابزار بروی هارنس باید رو به بیرون باشد یا به سمت بدن؟

به طور کلی ٖنویسنده این معتقد است راه درست در اغلب مواقع این است که دهانه کارابین در زمان اتصال به هارنس رو به بیرون باشد. و ادامه میدهد

هنگامی که یک کارابین که به آن ابزارهای میانی را  آویخته اید (مانند تراکم، فرند و …) اگر با دهانه روبه بدن به هارنس متصل شده باشد، احتمال از دست دادن ابزار در زمان باز کردن دهانه خیلی بیشتر خواهد بود. این می تواند تنها بر حسب تصادف با گرفتن یک انگشت اشاره هم رخ بدهد.

 

 

این احتمال به خصوص در صعودهای زمستانی که در حال کار با دستکش کوهنوردی هستید، بیشتر می شود. چرا که در زمان کار کردن با دستکش میزان تسلط به ابزارها کاهش خواهد یافت.

 

 

همینطور به نحوه حرکت بازو و دست خود فکر کنید. زمانی که دهانه کارابین رو به بیرون قرار می گیرد، حرکت طبیعی تری نسبت به زمانی که دهانه رو به داخل است خواهید داشت. پس از نظر بیومکانیکی نیز قرار گرفتن دهانه کارابین رو به بیرون بهتر خواهد بود.

یکی دیگر از مزایای دهانه های روبه بیرون راحتی انتخاب کردن و جدا کردن ابزارهای میانی (مانند کیل) از کارابین است.

از طرفی دیگر رو به داخل بودن دهانه کارابین احتمال گیر کردن لباس در دهانه بازوی کارابین را نیز افزایش می دهد، که خود این موضوع می تواند باعث از دست دادن ابزار شود. گیر کردن لباس در دهانه کارابین بعضا باعث می شود که کارابین به طور کامل بسته نشود.

از طرف دیگر در زمان جدا کردن کارابین به طور مثال کارابین کوییک دراو، امکان گیر کردن به حلقه ابزار هارنس و اتلاف وقت هم بیشتر خواهد بود.

یک دلیل دیگر که البته برای معدودی از سنگنوردان کم اهمیت هم نیست. حفظ جذابیت ظاهری در اتصال کارابین به حلقه اتصال ابزار هارنس است. به قولی خفن تر است.

یک استثنا

در برخی فعالیتها مانند کوهنوردی در زمستان یا دیواره نوردی که تعداد ابزارهای همراه بیشتر میشوند٬  گاها از «تسمه حمایل  سینه» برای حمل ابزار استفاده میشود. در این حالت قرار دادن دهانه کارابین ها به دلیل پیچ اضافه دست به سمت بالا در زمان برداشتن و گذاشتن ابزار راحتتر خواهد بود.

 

 

مقایسه مزایا و معایب

دهانه بیرون: جوانب مثبت
احتمال کمتر گیر کردن در لباس
احتمال کمتر از دست دادن ابزار
هماهنگی بیشتر با بیومکانیک بدن
راحتی بیشتر در زمان تنظیم مجدد میانی ها در زمان صعود سرطناب

دهانه بیرون – معایب
هیچ

دهانه رو به داخل: جوانب مثبت
هیچی به جز در زمان استفاده در تسمه سینه

دهانه رو به بیرون: معایب
گیر کردن به لباس
احتمال از دست دادن میانی ها بیشتر است

خلاف حرکات طبیعی بدن
شما همچنین با افرادی روبرو می شوید که بلاتکلیف هستند و دهانه را به طور تصادفی روبه بیرون و تو می گذارند. این افراد ممکن است نیاز به آموزش بیشتری داشته باشند و در نتیجه زمان صعود کردن با آنها احتیاط کنید. (این نظر نویسنده مقاله است. مترجم نظر دیگری دارد)

منبع عکسها و مقاله:  سایتriseandsummit

گردآوری و ترجمه: امیر سعید احمدی

هارنس کوهنوردی چیست؟