مصاحبه با رینهولد مسنر در پی درگذشت اولی اشتک

مقاله مصاحبه با رینهولد مسنر در پی درگذشت اولی اشتک خلاصه ترجمه دو مصاحبه در روزنامه “NZZ” چاپ زوریخ و روزنامه شهر سنت گالن سوئیس با دو تیتر مختلف است. بدلیل تکراری بودن تعدادی از سوالها آنها را ادغام کردم.

این مصاحبه ها با “رینهولد مسنر” کوهنورد نامدار ایتالیایی در پی حادثه ای که منجر به درگذشت “اولی اشتک” کوهنورد سوئیسی شد٫ صورت گرفته که آنرا در ادامه با هم می خوانیم.

راینهولد مسنر را یکی از مهم ترین ماجراجوهای عصر حاضر می دانند. این کوهنورد و ماجراجو اکنون  ۷۲ ساله اولین کسی بود که بدون کپسول اکسیژن کمکی به قله اورست صعود کرد و هر ۱۴ قله بالای هشت هزار متری را صعود کرد. او از گرینلند و قطب جنوب گذشت. او اکنون در تیرول جنوبی زندگی میکند و بیش از ۵۰ کتاب نوشته و چندین موزه افتتاح کرده است. از او سوال میکنم:

آیا بین شما و اولی اشتک نقطه اشتراکی در کوهنوردی وجود داشت؟
ما چندین بار همدیگر را ملاقات کردیم و یک بار آن نیز طولانی بود. اولی تجسم نسل دیگری بود. همچنانکه مقایسه آندرل هکمیر، اولین کسی که در سال ۱۹۳۸ جبهه شمالی آیگر را صعود کرد، با من  یک مقایسه اشتباه است. در زمان من، سرعت استک غیرقابل تصور بود. من نه تنها می گویم ممکن نبود، بلکه قابل تصور نبود، زیرا تجهیزات امروزی در دسترس نبود و آموزش ناکامل بودند. اتظارات نیز متفاوت بودند. بنابراین درست نیست که ما را با هم مقایسه کنیم. کاری که می توانیم انجام دهید این است که فلسفه کوهنوردیمان را به اشتراک بگذارید. تا نسل های بعدی از آنها استفاده کنند. آلپینیسم در جایی که اولی اشتک آن را قطع کرد متوقف نخواهد شد.

آقای مسنر پس از شنیدن خبر درگذشت اولی اشتک چه چیزی در ذهن تان گذشت؟

مسنر: صادقانه بگویم، برایم غافلگیر کننده بود. در سن ۴۰ سالگی و با آن همه تجربه، او کسی بود که دقیقا می دانست چه می کند.

اولی در منطقه “نوپتسه” نزدیکی اورست درست جایی که شما آشنایی زیادی با آن دارید سقوط کرد، به نظر نمی رسد گذر از این منطقه برای فردی با تجربیات “اولی اشتک” دشوار باشد، دشواری این صعود را چگونه ارزیابی می کنید؟

مسنر: ظاهرا او قصد صعود به نوپتسه از جناح شمالی را داشته است، مسیری که به هیچ وجه نباید آن را دست کم گرفت. برای من روشن نیست چرا او این قله را برای شروع صعود خود انتخاب کرد. پیش از این او اعلام کرده بود که برای شروع و هم هوایی، مسیر “لوتسه” به “اورست” را در پیش خواهد گرفت. تنها توضیحی که به ذهنم خطور می کند این است که او قصد صعود و تراورس به اصطلاح نعل اسب“horseshoe” داشته است، یعنی می خواسته تا در یک سفر قله های “نوپتسه”، “لوتسه” و “اورست” را صعود کند؛ مسیری که رویای بسیاری از کوهنوردان است.

اما او اعلام نکرده بود که چنین قصدی دارد!

مسنر: به دلیل آنکه اغلب آلپینیست های حرفه ای علاقه نداریم تا پیش از اجرای برنامه آن را جار بزنیم اما به محض آنکه موفق شدیم، موفقیت خود را اعلام می کنیم. “horseshoe” برنامه بسیار مشکلی است که تاکنون اجرا نشده بود و به نظر من تنها کسی که می توانست از پس آن بر بیاید “اولی اشتک” بود.

“اولی اشتک” مرزهای بی شماری را در نوردید و ریسک های بسیاری کرده بود، به نظر شما آیا او موفق می شد؟

مسنر: در اینجا بحث تصمیم گیری درست یا نادرست نیست، بحث بر سر این است که اصولا صعود امکان پذیر است یا خیر و “اولی” شخصی بود که پیش از این بسیاری از غیرممکن ها را ممکن ساخته بود. در روزگار من صعود ۱۰ ساعته جبهه شمالی “آیگر” رکورد مناسبی بود، اما رکورد “اولی” (۲ ساعت و ۲۳ دقیقه) غیرقابل تصور بود. من او را بخاطر آنکه آرزوها و ایده های بزرگی داشت و دائم در تحول بود می ستودم.

چرا؟

مسنر: از دید من اینکه شخصی دیواره “آیگر” را در ۱۰ ساعت یا ۳ ساعت پیمایش کند اهمیت ندارد. “اولی” به عنوان یک نمونه و سرمشق بود، به عنوان مثال پیمایش ۸۲۴۰۰۰ متر از قله های آلپ به صورت انفرادی در تابستان! در ۱۵ سال گذشته تاثیر او بر ورزش غیرقابل انکار بوده است.

شما در جایی عنوان کرده بودید که آلپاینیست ها برای بقای خود باید سریع و قوی باشند، سرعت زیاد “اولی اشتک” و اتفاقی که برای او افتاد این تئوری شما را به چالش نمی کشد؟

مسنر: هر کس شاهد صعود “اولی” از “رخ شمال ایگر” بوده اذعان دارد که او در اجرای برنامه های خود بسیار مسلط و بر آن ها کنترل داشت. او با دقت بسیار زیاد و احساس امنیت حرکت می کرد. البته عنصر ریسک کماکان به قوت خود باقی است، مثلا اگر قطعه سنگی از دیواره بر روی شما سقوط کند شما پرت می شوید و جان خود را از دست می دهید. به هر روی یک قاعده مبنا وجود دارد: هر کسی در محدوده ظرفیت و توانایی خود باید تلاش کند و این حد و مرز را تنها خود صعود کننده می داند.

امروزه و در حالی که تمام قله ها صعود شده اند، دیگر چه چالشی برای کوهنوردان وجود دارد؟ آیا لازم است آنها درگیر پروژه هایی شوند که با مرگ و زندگی آن ها مرتبط است؟

مسنر: در گذشته کوهنوردان حرفه ای بسیار اندک بودند اما در حال حاضر فهرست بلندبالایی از آن ها موجود است. از سوی دیگر سفر کردن بسیار راحت تر و ارزان تر از پیش شده است. اما نکته اینجاست که امروزه برای جابجایی مرزها و رکوردها باید یکی از این سه کار را انجام دهید، یا صعودتان سخت تر باشد، یا خطرناک تر باشد و یا خیلی در چشم باشد. “اولی اشتک” نیروی محرکه درونی بسیار قوی داشت و بسیاری از استانداردها را برای خود ثبت کرد.

مرگ اولی اشتک چه معنایی برای خانواده دارد؟
مسنر: کاری که ما کوهنوردان با همسران، مادران و فرزندان خود انجام می دهیم قابل توجیه نیست. متأسفانه، مردن بخشی از آن است. هرکسی که بیوگرافی شبیه به اولی اشتک دارد، چند بار در زندگی خود خوش شانس بوده است. این فقط مهارت نیست که از پروژه ها و اکسپدیشن هایم جان سالم به در برده ام. متأسفانه بیش از نیمی از کوهنوردان تاپ مطلق در حالی که علاقه خود را دنبال می کردند جان خود را از دست داده اند. چه کسی فکرش را می‌کرد که اولی اشتک در چهل سالگی با این توانایی جان خود را از دست بدهد.

آقای مسنر، مرگ اولی اشتک برای کوهنوردی چه معنایی دارد؟
راینهولد مسنر: این یک داستان بسیار غم انگیز است، زیرا اولی استک یکی از کوهنوردان برجسته جهان در پانزده سال گذشته بوده است. تعداد صعودهای او در رشته کوه های آلپ و هیمالیا قابل مقایسه نیست. راستش نمی‌توانستم تصور کنم که او دچار حادثه شود، زیرا او بسیار باتجربه بود و دقیقاً می‌دانست که دارد چه می‌کند.

اولی اشتک چه جایگاهی در کتاب های تاریخ آلپینیسم پیدا می کند؟
از او نتنها به عنوان کوهنوردی که در مدت زمان بسیار کوتاهی از جبهه شمالی ایگر صعود کرد یاد میشود. بلکه به عنوان یک کوهنورد خلاق که می خواست به آینده صعود کند نیز یاد خواهد شد. حدس من این است که آنچه او در اورست برنامه ریزی کرده بود به طور دقیق ارائه نشده است. من شک دارم و نمی دانم که آیا او بیشتر از آنچه که به او اجازه داده شده بود، تصمیم صعود دیگری داشته.

منظور شما از آن چیست؟
صعود روز یکشنبه به نوپتسه نشان می دهد که او هدف بزرگی برای صعود داشته است، شاید بیشتر از آنچه ما می دانیم. می توانم تصور کنم که او می خواست نوپتسه، لوتسه و اورست را صعود کند. در بین آلپینیست ها این مسیر را نعل اسب می نامند. متأسفانه ما دیگر نمیتوانیم از او سوال کنیم.

گردآوری : امیر سعید احمدی

 

اولی اشتک، در پای دیواره نوپتسه ابدی شد